Monthly Archives: Maj 2017

Naszywkowy szał

Kolejny zestaw wyjątkowych naszywek, czy też tarcz.

Naszywkę Polskiego Czerwonego Krzyża na pewno wszyscy rozpoznają. Nie mam pojęcia, z którego może być roku, ale widać, że nowa nie jest.

Jest też legendarny „Wzorowy uczeń”. Oj miałem przyjemność dostać taką kilka razy. To był wynik chyba jakiejś manii wręczania przeróżnych odznaczeń i orderów w PRL-u. Różne były wzory tej naszywki, na przykład z książką w środku. Ten nasz był chyba najbardziej popularny.

Bardzo ciekawa jest ta z Expo 1968 roku, które się… wtedy nie odbyło. Znaczy odbyło, ale pod inną nazwą: HemisFair. Impreza miała miejsce w San Antonio w Stanach. Z informacji, które znalazłem wynika, że nie mieliśmy tam swojego krajowego pawilonu. Ale 1968 był niełatwym rokiem w naszej historii. Być może dlatego, ominęliśmy te targi, nawet myląc ich nazwę.

I wreszcie kolejna zagadka. Oczywiście zdjęcie naszywek ma pewien feler. Jeden okaz jest do góry nogami. Pytanie, co oznaczało to „i” z gwiazdą?

Reklama
Otagowane , , , , , ,

Igła, nitka i gotowe

Sporo pisaliśmy ostatnio o znaczkach, pinach, z naszej kolekcji. Mamy ich jeszcze duuuży zapas. Czas jednak dać im trochę odpocząć, na przykład prezentując pierwszy zestaw z kolejnej wyjątkowej kolekcji, która jakiś czas temu zasiliła nasze zbiory. Oto naszywki.

Najpierw naszywki szkolne, czyli tarcze. Chyba każdy, kto żył w PRL-u nosił fartuszki z tarczami. Ja w rodzinnym Słupsku też miałem przyszytą tarczę do niebieskiego fartucha. Miałem klasyczną czerwoną. Jak widać na zdjęciu, bywały też inne kolory.

Historia szkoły podstawowej w Narewce (województwo podlaskie) sięga początków XX wieku. Pierwszy szkolny budynek stanął w 1905 roku. Po wojnie, a w zasadzie jeszcze w trakcie jej trwania, szkołę otwarto już w 1944 roku. W połowie lat 70 w Narewce utworzono Zbiorczą Szkołę Gminną i zapewne z tych czasów pochodzi nasza tarcza. Pozostałe są warszawskie.
Tarcza z numerem 150 zapewne pochodzi ze Szkoły Podstawowej nr 150. Dziś taka mieści się na Bemowie.
ZSZ to Zespół Szkół Zawodowych w Warszawie, a EMZN to Elektroniczno-Mechaniczne Zakłady Naukowe im. Mariana Kasprzaka w Warszawie. Powołane do życia w 1969 roku mieściły szkołę zawodową i technikum. Oczywiście były powiązane z Zakładami Radiowymi Kasprzaka. A propos, mamy taki znaczek:

Kolejna tarcza to najbardziej sfatygowany, ale piękny egzemplarz. Pochodzi z Technikum Elektrycznego im Al. Kowalskiego w Warszawie.

I teraz pytanie, o jakiego Kowalskiego chodzi?

Zapewne o Pana Alojzego, tego od „turbiny kowalskiego”. To dzieło życia skromnego inżyniera z Torunia pozwalało zmniejszyć spalanie benzyny nawet o połowę. Więcej o tym geniuszu przeczytacie TUTAJ.

Otagowane , , , , , , ,

Gwiezdne wojny na piny

O pinach, czy też może bardziej znaczkach, pisaliśmy już tu wieeeele razy. Dzisiaj kolejny zestaw. Wyjątkowe okazy z całej serii, którą obdarował nas przyjaciela bloga Krzysiu. To znaczki, można powiedzieć, kosmiczne!

Są znaczki o amerykańskim programie kosmicznym, radzieckim i niezwykły okaz łączący te dwa światy.

Program Apollo wystartował w latach 60. Jego logo znalazło się na naszym znaczku. Celem programu było lądowanie na Księżycu i jak wiemy misja się powiodła. Zresztą cel programu widać na pinie. Jest Ziemia, jest i Księżyc, no i smuga po locie. Niestety znaczek jest dość prymitywnie wykonany. To taka w zasadzie wsuwka, zapięcie jest niezbyt praktyczne.

Inaczej jest ze znaczkiem „CCCP Łuna 4”, tu już jest profesjonalne zapięcie. Tę sondę radzieccy kosmonauci wysłali w 1963 roku w kosmos by, a jakże, dotarła na Księżyc. Niestety Łuna (czyli „księżyc”) minęła jego powierzchnię w odległości, zaledwie 8336,2 km.

Poprzez kolejny znaczek (na zdjęciu jest jego rewers z ceną 14 kopiejek), przenosimy się do połowy lat 70. Wtedy to w ramach programu Sojuz-Apollo doszło do pierwszego wspólnego załogowego lotu zrealizowanego przez ZSRR i USA. Ciekawe, że był to ostatni załogowy lot w kosmos wykonany przez USA, aż do 1981 roku.

O „kosmicznych” skarbach z naszej kolekcji pisaliśmy też TUTAJ.

Tam m.in. o takich cudach…

  

Otagowane , , , ,

Medale, dyplomy… sława

No dobrze, z tą sławą to przesada, ale medale i dyplomy były. Na naszych ostatnich urodzinach przyjaciele bloga podarowali nam wyjątkowe eksponaty.

Oto Złoty Krzyż Zasługi. Był nadawany w latach 1960-92 nie tylko osobom prywatnym, ale też na przykład zakładom pracy. Nie jest to jednak chyba jakieś specjalne wyróżnienie, bo w PRL-u wręczono ich… ponad trzy miliony.

Inaczej może być z dyplomem, który kryje się w tym wyjątkowym opakowaniu.

To dyplom, który potwierdzał nadanie odznaki przodownika pracy socjalistycznej. Wręczano je od końca lat 40 do 80 zeszłego wieku. Przypominał trochę świadectwo z czerwonym paskiem, z tym, że nie za dobre wyniki w nauce, a „w uznaniu zasług za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej”.

Widnieje nawet delikatny napis „Bufet PRL”. Nie czujemy się jak Wincenty Pstrowski, ale jest nam i tak niezmiernie miło.

Dziękujemy i oby do następnych urodzin!

Otagowane , , , ,