Fabryczny zespół Wartburga, Renault 12 Gordini (u nas to była po prostu Dacia, tylko nie w wersji rajdowej), Skody, Trabanty, BMW, Toyoty, Porsche, ale też Syreny, no i Fiaty 125p. 34 Międzynarodowy Rajd Polski był wyjątkowo ciekawy. Ciekawa jest też pamiątka, która ostatnio znalazła się w moich zbiorach.
Rajd wystartował w Krakowie w 1974 roku na stadionie Wisły i składał się z 27 odcinków specjalnych. Udział wzięło niemal 100 załóg, w tym kilka polskich. I właśnie z jedną z nich związany jest duży skandal, do którego doszło na trasie.
„Wystartowałem z odcinka specjalnego w Górkach do Strachocina. Odcinek niedługi, ale trudny. Dookoła las, ciemno, droga wąska (…) Miałem na liczniku około 150 km, kiedy nagle ujrzałem przed sobą światła. Skąd w tym miejscu? Przecież to odcinek zamknięty dla innych wozów!” – opowiadał magazynowi „Tempo” Sobiesław Zasada, uważany za jednego z faworytów rajdu. Takim pięknym autem jechał z Ewą Zasadą.
Nie dokończył jednak rajdu, bo na jednym z odcinków zderzył się z samochodem sędziowskim. Jego Renault Alpine A-110 zostało całkowicie rozbite, a z sędziowskiego Malucha została połowa. Obserwatorzy podkreślają, że tylko dzięki kunsztowi Zasady nikt nie zginął.
Po wypadku jury bardzo długo liczyło wyniki, przekładane wręczenie nagród. No był niemały skandal.
Zwycięzcami rajdu została austriacka załoga Ruesling-Weiss w pięknym Porsche 911 Carrera RS. Druga była polska załoga Krupa-Landsberg.
Ja mam pamiątkową zawieszkę, taki proporczyk z materiału. Co ciekawe, najlepsza pozycja Polskiego Fiata 125p to piąte miejsce pary Komornicki-Romański.
Bufet PRL 